5. Gender Racisme Nederlandse Overheid

De manier waarop de Nederlandse overheid en het Ministerie van Justitie het onderwerp relationeel geweld in plannen en communicatiemiddelen bespreekt getuigt van een werkelijk stuitende manvijandigheid, sexisme en gender apartheid op dit ministerie.

Huiselijk geweld zo heeft onderzoek inmiddels veelvuldig aangetoond is geen gender conditie met "alle mannen als daders" en "alle vrouwen als slachtoffers" zoals het Ministerie van Justitie in haar simplistische wereldvisie wil doen geloven. Huiselijk Geweld is helaas een menselijke conditie: er zijn mannelijke en vrouwelijke slachtoffers en er zijn mannelijke en vrouwelijke daders. De houding van het ministerie betekent een vrijbrief voor alle vrouwelijke daders tot verdergaand huiselijk geweld: Het Ministerie van Justitie lokt hiermee ook Huiselijk Geweld uit en is daaraan zelf medeplichtig als mededader.

Huiselijk geweld moet aangepakt worden, daarover geen twijfel, maar niet op de sexistische, manvijandige en eenzijdige manier die het Ministerie van Justitie en de Nederlandse politie voorstaan. Niet alle Nederlandse mannen zijn bij voorbaat de mishandelende schoften waar minister Donner nu wel van uit gaat, en niet alle Nederlandse vrouwen zijn bij voorbaat lief en aardig, ook daar zitten rotte appels tussen. Vrouwelijke slachtoffers van huiselijk geweld verdienen bescherming, maar mannelijke slachtoffers net zo hard.

Een goed voorbeeld van schrijnend geestelijk huiselijk geweld tegen mannen, vaders en hun kinderen is de grootschalige buitensluiting van kinderen van hun vaders en familie door ex-vrouwen na scheidingen met directe hulp en steun van het Ministerie van Justitie. Het aantal scheidingen stijgt weer in Nederland op weg naar de 40%. Inmmiddels groeit een op elk vierde kind groeit hierdoor nu in Nederland vaderloos op en gaat het in Nederland om 560.000 kinderen, terwijl in de Verenigde Staten uit recente cijfers is gebleken dat al 40% van alle kinderen vaderloos opgroeit (Society: The Trouble with Boys; Newsweek on the Air; 22 januari 2006).

De negatieve gevolgen daarvan voor de Nederlandse scheidingskinderen zijn enorm. Voor een eerste overzicht van deze negatieve gevolgen voor kinderen van het opgroeien in vaderloze gezinnen wordt Minister Donner van Justitie verwezen naar de meta-studie "Experiments in Living: The Fatherless Family" van het Engelse Civitas-instituut, Instituut voor de studie van maatschappelijke vraagstukken, [1].

Uit deze zeer grondige meta-studie door het Civitas-instituut [1], die is gebaseerd op ca. 100 onderliggende studies, onderzoeken en bronnen komt naar voren dat:

- jonge kinderen (0-12) uit vaderloze gezinnen meer risico lopen om in armoede te leven, meer risico lopen op fysiek, emotioneel en seksueel misbruik (vgl. ook het meisje Savanna uit Alphen, de Tolbertkinderen en het meisje van Nulde), eerder van huis weg lopen (de overgrote meerderheid van zwerfkinderen zijn kinderen uit vaderloze gezinnen), meer risico lopen op gezondheidsklachten van allerlei aard en meer (gedrags)problemen hebben op school en meer problemen hebben in de omgang met anderen.

- tieners uit vaderloze gezinnen meer kans lopen op tienerouderschap, meer kans lopen om in de jeugdcriminaliteit te belanden, te roken, alcohol en drugs te gebruiken, te spijbelen van school, geschorst te worden van school, op jonge leeftijd school te verlaten (voortijdige schoolverlatersproblematiek) en aanpassings - en gedragsproblemen hebben.

- jong volwassenen uit vaderloze gezinnen meer moeite hebben om opleidingen af te maken, werk te vinden, vaker een laag inkomen en een uitkering hebben, meer kans en risico lopen om dak- en thuisloos te raken, meer risico lopen om in de criminaliteit te belanden, eerder chronisch emotionele en psychische problemen hebben, vaker gezondheidsklachten ontwikkelen, sneller relaties aangaan waar ze ook sneller mee gaan samenwonen, terwijl ze eerder gaan scheiden en vaker buitenechtelijke kinderen hebben.

Civitas-onderzoeker Rebecca O’Neill concludeert in haar meta-studie verder dat de afwezige vader ook voor de algehele samenleving geen goede zaak is: geweld en criminaliteit nemen toe, de sociale cohesie neemt af, de scheidingscultuur neemt toe, de vaderloosheid wordt een vicieuze cirkel en er wordt een groter beroep op sociale voorzieningen gedaan.

In aanvulling daarop wordt in een grootschalig Zweeds bevolkingsonderzoek over de periode 1991-1998 (steekproef: 64.000 Zweden) gepubliceerd in de Lancet, Elsevier [2] verder bevestigd dat vaderloos opgroeiende kinderen uit éénouder-gezinnen meer depressieklachten hebben, eerder drugs gebruiken en vaker zelfmoord plegen.

Verder mishandelen juist moeders kinderen ook 2,5 keer vaker dan vaders, minister Donner, dat blijkt al tientallen jaren uit de Nederlandse kindermishandelingscijfers en uit de cijfers overal elders in de wereld. Weliswaar heeft u in 2002 voor Nederland opdracht gegeven de Nederlandse cijfers over kindermishandeling op dit punt "op te schonen" en niet langer te registreren of moeders, nieuwe partners of vaders dader van kindermishandeling waren, maar nu alleen verhullend in hulpverleningsjargon te registreren op het bij de kindermishandeling gaat om multi-problemgezinnen of niet, etc. Het verhullen van deze registratiecijfers geeft u nu de ruimte om in uw voorlichtingsaanpak over huiselijk geweld niet alleen van alle Nederlandse mannen potentiële daders van huiselijk geweld tegen vrouwen te maken, maar hen daarbij tevens misleidend neer te zetten als hoofddaders van alle huiselijk geweld tegen kinderen.

Hieronder volgt een voorbeeld van de gebormeerde en discriminerende teksten waaronder het Ministerie van Justitie haar maatregel huisverbod in een forumdiscussie aan de "man" brengt.

De manvijandigheid van het Ministerie van Justitie deed een van de deelneemsters, zelf slachtoffer van huiselijk geweld, verzuchten: "Ik zat zo even wat te lezen over huiselijk geweld en een ding valt me daarbij op. Voor mannelijke slachtoffers van huiselijk geweld lijkt er helemaal niets geregeld te zijn ten aanzien van opvang."

Ze kreeg tot antwoord: "Er is inderdaad weinig aandacht voor mannen die mishandeld worden. Dit heeft denk ik te maken met de onbekendheid van de omvang. Veel mannen hebben moeite om het naar buiten te brengen. Bang voor reacties zoals: je laat je toch niet door een vrouw slaan (macho-gedrag). In jouw geval ligt het anders. Jij bent door een man geslagen. "

Mishandelende man uit huis zetten?

Instellingen voor vrouwenopvang willen dat plegers van huiselijk geweld sneller uit huis worden gezet. Nu is het vrijwel altijd de mishandelde vrouw die, eventueel met haar kinderen, de woning moet verlaten. Pleidooi voor het uit huis zetten van de mishandelende man: een goede zaak of geeft het alleen maar meer problemen?

-----------------------

Voetnoten:

[1] Experiments in Living: The Fatherless Family; Rebecca O'Neill; Civitas, The Institute for the Study of Civil Society; September 2002. Zie verder ook: Civitas Factsheets on the Family and Marriage

[2] Mortality, severe morbidity, and injury in children living with single parents in Sweden: a population-based study; Gunilla Ringbäck Weitoft, Anders Hjern, Bengt Haglund, Måns Rosén (The Lancet- Elsevier, Volume 361, Number 9354, 25 January 2003)